„Hvernig er lífið núna?“ Já það er von að fólk spyrji þessarar spurningar.

Lífið er latt, seinasta vika snerist um svefn og kúr. Já það var gott. Núna þarf ég þó að hrista af mér slenið, taka mig saman í andlitinu, láta hendur standa fram úr ermum o.s.frv. ef að ég á að útskrifast í vor.

Námsleiði er hræðilegt fyrirbæri.

Annað - Hver býðst til að halda kosningavöku/júróvisjón partý?

Mér sýnist á öllu að ég eigi svo forpokaða foreldra að þeir ætli að gefa ríkisstjórnarflokkunum hvort sitt atkvæðið. Mér hrýs hugur við að vera í faðmi fjölskyldunnar nk. laugardagskvöld. Ég býðst til að koma með góðgæti í partýið ef einhver býðst til að halda það.