Óvissan er eitt það alversta sem ég get ímyndað mér.

Þess vegna er svo gott að geta stigið upp úr einum polli óvissunnar og vita loksins eitthvað í sinn haus. Það er gott að hafa eitthvað ákveðið til að stefna að, einn punkt - í staðinn fyrir allan sjóndeildarhringinn.

Um leið og það er búið að ákveða eitthvað mikilvægt vakna efasemdirnar, og þær eru næstum því meira nístandi heldur en óvissan. Þær liggja þó ekki jafn þungt á manni, allt í einu getur maður andað djúpt og er næstum því almennileg manneskja.

Pínu fullorðins líka, háskóli er fullorðins.