Seinustu nótt eyddi ég á elló í hámenningunni, með Þórbergi Þórðar, Húbbabúbba og krossgátubókinni Ban. Menningarnótt í Reykjavík hvað... Jæja, allt í lagi. Ég viðurkenni að mig dauðlangaði suður, en ég var sett á næturvaktir alla helgina. Ekki minn tebolli svosem, ég verð ringluð í hausnum af þessu. Fer á seinustu næturvaktina í kvöld sem er ánægjuefni. Raunar á ég bara fimm vaktir eftir. Ó, það er svo margt að hlakka til. Freyjulundur á föstudaginn, Borgarnes á sunnudaginn og svo bara Búlgaría skömmu eftir. Allt að skella á.

Eftir fullt af "vökvaðu blómin, gefðu kettinum, mundu að læsa og slökkva ljósin" lögðu mamma og pabbi af stað til Danaveldis á fimmtudaginn. Þar spássera þau með einkasyninum og tengdadótturinni og finna sér líkast til margt til skemmtunar. Mamma heldur svo áfram til Finnlands á miðvikudaginn, þar sem hún ætlar að fara á ráðstefnu. Kannski verða Múmínsnáðinn og draumaprinsinn minn á vegi hennar, hver veit?



Ó Snúður... Hah.

Já, meðan ég man. Ég er að pikka þessa færslu í nýju fínu tölvuna mína! Já, Elfa vildi vera hip og kúl og fá sér Macbook, pff, hver vill svoleiðis. Jæja, mig langar reyndar dálítið í þannig, en þar sem ég er of nísk var eins árs gamli iBookinn hennar Antonsdóttur ákjósanlegur kostur í stöðunni. Nú á ég tvo iBook-a, einn sex ára gamlan, hægan, 12" með skrýtinni lykt og 14" glansandi fína og hraðvirka með engri lykt. Vei! Samt á sú litla alltaf eftir að eiga stað í hjarta mér, þrátt fyrir lyktina, hægvirknina, skítuga lyklaborðið og rispurnar.

Oh, kannski ég fari að vökva þessi 500 blóm eftir þeim nákvæmu leiðbeiningum sem ég fékk við brottför foreldranna. Ég sver að þegar ég flyt í eigin húsnæði mun ég eiga eina orkídeu og ekki eina plöntu til viðbótar!