Við búum á jaðri þess óbyggilega.

Frost og snjór og blautar tær og næðingur í hálsakot gerir lífið afar erfitt núna. Mig langar mest að skæla eins og lítið barn, kúra uppi í rúmi og leggjast í hlýjan og notalegan dvala. Ah... sjáið þið þetta ekki fyrir ykkur? Norðangarrinn næðir á gluggunum, en það skiptir engu því að hnausþykk sængin í brakandi hreinu rúmfötunum hylur ykkur. Að hjúfra sig saman í ullarsokkum með góða bók. Dæs.

Þessi lýsing samræmist minni tilveru ekkert sérlega vel. Djíslúís, allt í einu er hálfur mánuður í árshátíð. Ha? Hvenær gerist það. Það er samt alveg svakalega gaman, sérstaklega vegna þess að það er allt á blússandi siglingu og þó að það sé í mörg horn að líta gengur allt glimrandi vel. Alþjóðlegur dagur nemenda er á föstudaginn, og þá munu nemendur MA, HA og VMA vekja athygli á stöðu nemenda í íslensku samfélagi. Það er spennandi og vissulega nauðsynlegt að vekja athygli á þessum málaflokki. Þing um lýðræði í skólastarfi á laugardaginn, sem er einnig spennandi. Sufjan Stevens sama kvöld, ji ég hlakka til. Rúsínan í pylsuendanum - mamma var að bjóða mér á Sykurmolana! What the hell? Snilld, hver er með?

Haha það óvæntasta og skemmtilegasta sem gerðist í dag var samt þegar að Halldór Áskell tæklaði mig uppi á sviði, í miðri tilkynningu í frímínútum í dag. Ha?! Haha, þetta er í fyrsta skiptið sem ég hef verið tækluð, á ævi minni. Pínu fyndið, nei... hellings fyndið.

Arg, ég þarf að gera svo margt og ég er svona semí-manísk. Kemur í staðinn fyrir amfetamínsterana svo það er í lagi.